ترامادول داروی ضد درد رایج با خطر افت قند خون ارتباط دارد

28 اوت 2019 - با افزایش محبوبیت اپیوئید ترامادول، مواردی از عوارض جانبی نیز به ثبت رسیده است. در یک مطالعه ی جدید، محققان نشان دادند که بیمارانی که ترامادول مصرف می کنند، در معرض خطر بیشتری برای هیپوگلیسمی( قند خون پایین غیر طبیعی) قرار دارند.

از زمان تأیید آن در سال 1995 ، داروی اپیوئیدی ترامادول (با نامهای ConZip و Ultram به بازار عرضه می شود) به یک داروی گسترده برای تسکین درد آرتروز و سایر علائم دردناک تبدیل شده است، تا حدودی به این دلیل که خطر آن برای برخی از عوارض جانبی کمتر است و در مقایسه با مواد مخدر دیگر، پتانسیل پایین تری برای اعتیاد دارد. در حال حاضر این دارو در بین پنج داروی اپیوئیدی تجویز شده ی برتر و 60 داروی برتر تجویز شده در ایالات متحده قرار دارد.

اما با افزایش محبوبیت ترامادول، مواردی از عوارض جانبی در بین کاربران آن نیز گزارش شده است. در این مقاله ی جدید که در تاریخ 28 اوت 2019 در Scientific Reports منتشر گردید، محققان دانشکده داروسازی و علوم دارویی Skaggs در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو نشان دادند بیمارانی که ترامادول مصرف می کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هیپوگلیسمی یا قند خون پایین غیر طبیعی هستند.

در این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر Ruben Abagyan استاد داروسازی، بیش از 12 میلیون گزارش از پایگاه داده های سیستم گزارش دهی عوارض جانبی سازمان غذا و داروی آمریکا (FAERS) و سیستم گزارش دهی رویدادهای جانبی (AERS) را که گزارش های داوطلبانه در مورد عوارض جانبی مصرف یک دارو را ثبت می کنند، تجزیه و تحلیل شد. دوره ی مصرف دارو از ژانویه 2004 تا مارس 2019 متغیر بود.

نویسنده ی نخست این مقاله، Tigran Makunts محقق آزمایشگاه دکتر آباگیان گفت: انگیزه ی این تحقیق، افزایش چشمگیر محبوبیت و تعداد نسخه های ترامادول بود. ما می خواستیم كه به شواهد مبتنی بر داده ها در مورد عوارض جانبی آن دست یابیم که به یک هیپوگلیسمی خطرناک، فهرست نشده و غیر منتظره رسیدیم.

عوارض جانبی دارویی شناخته شده مرتبط با ترامادول مانند عوارض جانبی شایع همه ی مواد افیونی شامل سرگیجه ، حالت تهوع ، سردرد و یبوست است. واکنشهای دارویی جانبی جدی تر اما نادرتر شامل سندرم سروتونین و افزایش خطر تشنج هستند. ارتباط با هیپوگلیسمی نسبتاً جدید است، اگرچه قبلاً توسط مطالعات موردی و آزمایش بر روی مدل حیوانی گزارش شده بود.

هیپوگلیسمی اغلب مربوط به درمان دیابت است، اما همچنین در افراد فاقد دیابت نیز رخ می دهد و چنانچه درمان نشود، می تواند منجر به عوارض جدی از جمله اختلال عملکرد عصبی، کاهش بینایی، خطر به زمین خوردن و کاهش کیفیت زندگی شود.

محققان همچنین سایر مواد اپیوئیدی که به طور گسترده تجویز شده اند و داروهای مشابه ی غیر اپیوئیدی، مانند داروهای مهار کننده ی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین(Cymbalta ، Effexor XR) و گیرنده های NMDA (کتامین و ممانتین) را بررسی کردند. تنها ترامادول با خطر قابل توجهی در بروز هیپوگلیسمی در بیماران همراه بود. در حقیقت، خطر ابتلا به هیپوگلیسمی با استفاده از ترامادول 10 برابر بیشتر از سایر مواد اپیوئیدی است. تنها داروی دیگری که با تأثیرات ترامادول قابل مقایسه بود متادون بود که یک ماده افیونی یا اپیوئیدی است که معمولاً برای کمک به افراد برای کاهش یا ترک اعتیاد به هروئین یا سایر مواد مخدر استفاده می شود.

در حالی که این مطالعه ارتباط بین ترامادول و هیپوگلیسمی را تأکید می کند، به یک آزمایش بالینی بزرگ، تصادفی و کنترل شده برای تعیین قطعی رابطه ی علیتی آن نیاز است.

دکتر آباگیان گفت: پیام این تحقیق به پزشکان هشدار در مورد احتمال افت قند خون (و / یا مقدار بالای انسولین) ، به ویژه برای بیماران مستعد ابتلا به دیابت است و همچنین انگیزه ای برای تحقیق در مورد مکانیسم مولکولی منحصر به فرد این دارو در بروز افت قند خون که یک عارضه ی جانبی از این دارو است. این تحقیقات برای ترامادول یا متادون که به طور گسترده و اغلب بطور طولانی مدت مورد استفاده قرار می گیرند، بسیار مهم خواهد بود.

منبع:

Scientific Reports, 2019; 9 (1) DOI: 10.1038/s41598-019-48955-y

www.sciencedaily.com/releases/2019/08/190828080533.htm